De 7e editie van de BIAM: een street art festival in Rijsel! We zijn blij je te kunnen melden dat de Biennale Internationale d’Art Mural (BIAM) van start is gegaan! Van 17 mei tot 20 juni 2025 zullen meer dan 30 kunstenaars aan de slag gaan in 11 steden in de metropool Rijsel en de Denaisis, waaronder Rijsel, Roubaix en Hellemmes. Een gevarieerd programma Deze editie belooft “een rijkdom aan ontdekkingen en creativiteit. Op het programma kun je monumentale muurschilderingen bewonderen, meedoen aan open workshops, genieten van rondleidingen, plezier hebben tijdens graffiti jams en talloze tentoonstellingen ontdekken. Het is een geweldige kans om je onder te dompelen in”urban art en opkomende talenten te ontdekken. Een evenement georganiseerd door Collectif Renart Dit initiatief wordt gedragen door Collectif Renart, een belangrijke speler in de kunstscene van de regio. Het is een ideaal moment om Rijsel en omgeving te verkennen en je te laten inspireren door de creativiteit die opbloeit op de muren van onze metropool. Voor meer informatie over dit uitzonderlijke evenement kun je hier alle details vinden: BIAM 7. We hopen jullie in groten getale te zien genieten van deze viering van kunst en keramiek in het hart van Lille Fives!
Om op de hoogte te blijven van ons nieuws en andere evenementen te ontdekken, volg ons gerust op onze sociale media: Facebook.
We zijn blij om je een spannende verandering te kunnen melden: La Maison Folia wordt La Maison Fives. Een nieuwe plek, een nieuwe naam, maar nog steeds dezelfde energie die ons drijft. We hebben het platteland verlaten om ons te vestigen in de bruisende wijk Fives Cail, die volop in beweging is.
Een ruimte in ontwikkeling
Ons hoekpand, met zijn grote gevel, zal binnenkort een gigantische muurschildering krijgen die zeker de aandacht zal trekken. Ernaast zal een tweede huis, met twee grote garages, worden omgetoverd tot een keramiekatelier en -winkel. We hebben nog wat werk voor de boeg voor de geplande opening op 1 november, en de kerstsfeer zal hier neerdalen om dit moment te vieren.
Een unieke ervaring
We houden er niet echt van om onszelf te definiëren als een gastenverblijf, en we zijn ook geen traditioneel hotel. Dus hebben we een formule bedacht die bij ons past: een Five-room hôtel & Atelier-Boutique. Deze stijlvolle en onafhankelijke plek biedt vijf comfortabele kamers, elk met eigen badkamer en ruimte. Je vindt er ook een woonkamer-bibliotheek, een jazzy sfeer, en een ruimte voor ontbijt en maaltijden, allemaal in een Rijsels huis van begin vorige eeuw.
Keramiek met een verhaal
Naast ons hotel zal het keramiekatelier een open ruimte aan de straat zijn, waar we het vervolg van La Maison Fives tot leven zullen brengen. We willen lokale keramiek produceren die resoneert met onze stad, haar inwoners en de buurt. De werkzaamheden zijn in augustus begonnen, en we zullen hier wat updates delen om je op de hoogte te houden.
Een nieuw stadsleven
Dit nieuwe avontuur doet ons denken aan onze jaren in Montreal en Brussel. We hebben altijd gedroomd van het openen van ons Five-room hôtel in de stad, en vandaag voelen we ons helemaal op onze plek. Omringd door kunstenaarsateliers, kunstgalerijen, de Fives Cail brouwerij, en nieuwe restaurants, zijn we getuige van de energie die zich ontvouwt in het nieuwe Fives.
Een wijk in verandering
We zijn verheugd om deel uit te maken van dit nieuwe leven in het hart van een wijk die zichzelf opnieuw uitvindt. La Maison Fives is veel meer dan alleen een accommodatie. Het is een plek van uitwisseling, creativiteit en gastvrijheid, waar elke bezoeker de warmte van onze gemeenschap kan voelen.
Om ons avontuur te volgen en meer details te ontdekken, check vooral onze Facebook-post hier: Facebook-post.
Ontdek hedendaagse kunst in Lille: Philippe Katerine bij Galerie La Sécu
We hebben onlangs het geluk gehad om een fascinerende tentoonstelling te ontdekken in de Galerie voor Hedendaagse Kunst La Sécu, gelegen in de bruisende wijk Lille Fives. Deze tentoonstelling belicht de tekeningen en omgevormde schedels van Philippe Katerine, een kunstenaar met vele talenten. Ja, je leest het goed, de zanger blijkt ook tekenaar, schilder en zelfs een beetje beeldhouwer op zijn eigen manier te zijn.
Als je door de straten van Lille slentert, ben je misschien zijn beroemde roze poppetjes tegengekomen, geïnstalleerd als onderdeel van Lille3000. Voor ons lijken ze op kauwgompoppetjes, die een vleugje kleur en fantasie aan onze stad toevoegen.
Galerie La Sécu ligt op slechts 300 meter van het toekomstige Maison Folia, dat trouwens binnenkort van naam gaat veranderen. Maar maak je geen zorgen, we vertellen je er heel snel meer over!
De wijk Fives, en in het bijzonder het project Fives Cail, bruist van energie. Tussen de tentoonstellingen, galerieën en kunstenaarsateliers heerst er een echte creatieve sfeer die je zin geeft om er te gaan wonen en je koffers uit te pakken.
Of je nu op doorreis bent of er woont, mis de kans niet om de culturele rijkdom van Lille Fives te ontdekken. We kunnen niet wachten om je nog meer te laten zien.
Voor meer informatie over deze tentoonstelling en om op de hoogte te blijven van ons nieuws, ga naar onze Facebook-pagina: hier.
Een koffie op donderdagochtend in Wazemmes, Rijsel. Soula zit in de zon voor de Hallen en kijkt naar de levendige markt. Ze zegt tegen me: “Wat als we La Maison Folia naar Lille zouden verhuizen?”
Vandaag zijn we nog in Normandië, maar ons hart begint zich al te hechten aan dit idee. De gedachte aan La Maison Folia hier, in het hart van Rijsel, in deze wijk vol verandering, vervult ons met enthousiasme.
Een reis naar onze roots
We hebben lange tijd elders gewoond, tussen Brussel, Canada en Normandië. Onze reizen door Griekenland, Europa, Zuid-Amerika en de Verenigde Staten hebben onze nieuwsgierigheid gevoed. We wilden dat onze kinderen zouden opgroeien met diezelfde diversiteit, dat het onbekende voor hen als een tweede natuur zou aanvoelen.
Maar na verloop van tijd werd het verlangen om terug te keren naar onze roots steeds sterker. Het Noorden, België, familie en vrienden roepen ons. En Rijsel heeft ons opnieuw weten te verleiden: mooier, groener, levendiger. Terwijl we door de straten wandelden, herontdekten we haar charme.
De keuze voor de stad
We hebben besloten Normandië te verlaten om La Maison Folia in Rijsel te vestigen, met behoud van de geest die ons drijft. De gastenkamers, de keramiek, de artistieke creaties krijgen hier een nieuwe dimensie, in deze stad die ons zo inspireert.
Ook onze kinderen voelen de roep van de stad. Hoewel we genoten hebben van de uitgestrekte stranden, spreekt het ons nu aan om te leven tussen Parijs, Brussel en Londen. Deze stedelijke levensstijl past bij ons.
Een nieuwe levensstijl
Op het platteland denken we eenvoudiger te leven, maar de realiteit is vaak anders: autoritten, pech, en een jachtig levensritme. In de stad wandelen we, fietsen we, dwalen we rond. Het is een levensstijl die natuurlijker, eenvoudiger aanvoelt – ondanks de tegenstrijdigheden.
Dus, de beslissing is genomen. La Maison Folia keert terug naar het Noorden. We vestigen ons in Rijsel en schrijven een nieuw hoofdstuk in ons verhaal. Een hoofdstuk vol ontmoetingen, creativiteit en gedeelde momenten.
Om onze reis te volgen en onze projecten te ontdekken, neem gerust een kijkje op onze Facebookpagina: La Maison Fives op Facebook.
In 2003 gingen een groep vrienden en ik, bekend als het collectief “Een Paxilus in het Strooisel”, op een unieke reis door de Europese Unie. We waren jong, in de twintig, en de aanstaande uitbreiding van de Europese Unie was op ieders lippen. We besloten op pad te gaan om te verkennen wat er binnenkort zou veranderen.
Deze reis duurde anderhalve maand, vol ontmoetingen, ontdekkingen en ervaringen die ons leven hebben gevormd. Onder de deelnemers waren mijn vrienden Frantz Gault, Jimmy Bourrez, Perrine Beylmans, Stéphane Kozik, Lucie, en Soula Boscoupsios, mijn partner sinds 2001. Het dorp in Griekenland waar we aankwamen was eigenlijk Soula’s geboortedorp.
We hadden een ambitieus doel: ter plaatse een actueel politiek dossier bestuderen, namelijk de “uitbreiding van de Europese Unie die het jaar daarop zou plaatsvinden. Zoals Olivier Hurbin in ‘La Voix du Nord’ in augustus 2003 meldde, was onze tocht meer dan een simpele reis; h” et was een echt journalistiek en cultureel avontuur.
We kochten een busje dat we inrichtten om met z’n zevenen in te leven tijdens deze tocht. Onze eerste bestemming was Hongarije, waar we van plan waren familie te ontmoeten in Tatabanya en te praten met journalisten in Boedapest. Daarna leidde onze route ons door Roemenië, Bulgarije, Griekenland, en landen van de voormalige republiek Joegoslavië.
Onze missie was om verschillende foto-, video-, audio- en geschreven reportages te maken en deze via internet te versturen naar Radio Canal Sambre en l’Observateur. Ons werk werd dagelijks uitgezonden op de lokale radio, FM 89.8 (Aulnoye), 102.8 (Maubeuge), 94 Fourmies. Het was een ongewone manier om vakantie door te brengen, maar een vakantie die deze jonge verslaggevers op zoek naar ontdekkingen en nieuwe horizonten zeker zou tekenen.
Wat volgt is een verslag van deze reis, een mix van herinneringen en reportages, die de essentie van ons avontuur vastlegt. Het is een terugblik op een historische periode, een levenservaring, en een getuigenis van de nieuwsgierigheid en toewijding die ons dreef. Het is een reis terug in de tijd, naar een periode waarin Europa op het punt stond te veranderen, en wij klaar stonden om te ontdekken en te begrijpen wat er achter deze veranderingen schuilging.
Deze herinneringen, beelden en geluiden worden nu met jullie gedeeld, als een open venster op een sleutelmoment in de Europese geschiedenis en op een onvergetelijk menselijk avontuur.
Etappe 1: Berlaimont – Het Begin van Ons Europese Avontuur
https://www.youtube.com/embed/QhBq7cKh6vk
We begonnen onze reis met het verkennen van de begindagen van de Europese gemeenschap in 1951 met zes landen. We ontdekten de gemengde meningen over de Europese Unie, de geleidelijke uitbreiding naar 15 leden, en de aanstaande integratie van 10 Centraal- en Oost-Europese landen in 2004. Link naar de video
Etappe 2: Tatabania, Hongarije – Contrasten en Europese Revolutie
https://www.youtube.com/embed/_PgNNgn6uuY
Onze reis bracht ons vervolgens naar Tatabanya in Hongarije, waar we getroffen werden door de contrasten tussen de nieuwe snelwegen en moderne supermarkten en de grijze betonblokken van het voormalige communistische regime. We onderzochten de verschillende perspectieven op de regimeverandering, werkloosheid en economie, en vroegen ons af over de aard van de Europese revolutie in Hongarije. Link naar de video
Etappe 3: Boedapest – Ontdekking van de Hongaarse Hoofdstad en de Democratische Transitie
https://www.youtube.com/embed/wxnBB-dwkiY
Boedapest, de Hongaarse hoofdstad, was onze volgende stop. We verkenden onderwerpen zoals de Visegrad-dam, de democratische transitie van Hongarije, en haar toetreding tot de Europese Unie. We bespraken ook de verkiezingsopkomst, de aanwezigheid van voormalige communisten aan de macht, en vergeleken de politieke situatie in Hongarije met andere gebeurtenissen in Europa. Link naar de video
Etappe 4: Boedapest, Deel 2 – Verkenning van de Culturele en Muzikale Identiteit
https://www.youtube.com/embed/JzHvN_wr6Kg
We zijn doorgegaan met onze verkenning van Boedapest, waarbij we ons hebben gericht op de culturele en muzikale identiteit van Hongarije. We hebben bekeken hoe cultuur mensen zowel kan verenigen als verdelen, en het belang van traditionele Hongaarse muziek benadrukt. We hebben het ook gehad over de spanning tussen het behoud van culturele identiteit en de invloed van westerse muziek. Link naar de video
Etappe 5: Esztergom, Hongarije – Bruggen, Dammen en Milieu-uitdagingen
https://www.youtube.com/embed/BjKfHyotSMw
Esztergom, een andere Hongaarse stad, verwelkomde ons met de Maria Valeriabrug die Hongarije met Slowakije verbindt. We hebben het belang van de brug voor beide landen besproken en de betrokkenheid van de Europese Unie bij de wederopbouw ervan. We hebben het ook gehad over een dam- en jachthavenproject, waarbij we de milieu-uitdagingen en bijbehorende controverses hebben benadrukt. Link naar de video
Etappe 6: Op weg naar Bulgarije – Grenzen en Perspectieven op EU-lidmaatschap
https://www.youtube.com/embed/EqQtezM5pIg
We hebben Hongarije verlaten en zijn richting Bulgarije gegaan. We hebben onderzocht waarom Bulgarije nog niet bij de EU was gekomen, door te kijken naar geografische, economische, culturele en politieke criteria. We hebben ook onze ervaring bij de Bulgaarse grens beschreven, waarbij we de uitdagingen en eerste indrukken van het land hebben benadrukt. Link naar de video
Etappe 7: Sofia, Bulgarije – Vrijheid van meningsuiting en Democratische Overgang
https://www.youtube.com/embed/tmrfZAVWKnA
Onze verkenning van Bulgarije ging verder in de hoofdstad, Sofia. We hebben de vrijheid van meningsuiting, onafhankelijke media en de democratische overgang van het land onderzocht. We hebben het ook gehad over aanhoudende uitdagingen zoals corruptie, politiecontrole en justitie, en nagedacht over hoe deze problemen de beslissing hebben beïnvloed om het lidmaatschap van Bulgarije in de Europese Unie uit te stellen. Link naar de video
Etappe 8: Bulgarije na het Communisme – Onderwijs, Tolerantie en Economie
https://www.youtube.com/embed/1QM0YmnVoos
We zijn doorgegaan met het verkennen van de Bulgaarse samenleving, waarbij we de uitdagingen en tegenstellingen die blijven bestaan na decennia van communistische dictatuur hebben benadrukt. We hebben de sterke onderwijstraditie van het land belicht, vooral in wiskunde, en de tolerantie tegenover moslimminderheden. We hebben het ook gehad over economische problemen, scepsis ten opzichte van de Europese Unie, en hoe Bulgaren proberen te overleven ondanks niet nagekomen beloftes. Link naar de video
Etappe 9: Bulgarije en de Economie – Ondernemers, Toerisme en Informele Economie
https://www.youtube.com/embed/ORrNpaRgGEs
Onze blik op Bulgarije is verdiept door de economische overgang van het land sinds de val van het communisme te onderzoeken. We hebben de sluiting van fabrieken, corruptieproblemen, moeilijkheden voor jonge ondernemers en de rol van toerisme in de economie verkend. We hebben ook het belang van de informele economie benadrukt en vragen gesteld over de mogelijke impact van toetreding tot de Europese Unie. Link naar de video
Etappe 10: Bulgarije en de EU – Redenen voor Uitstel van Toetreding
https://www.youtube.com/embed/UZRKyczzyV8
We hebben ons verblijf in Bulgarije afgesloten door ons te concentreren op de redenen waarom de toetreding van het land tot de Europese Unie was uitgesteld tot 2007. We hebben de criteria van Kopenhagen onderzocht en benadrukt dat Bulgarije op economisch gebied inspanningen moest leveren. We hebben ook theorieën over het uitstel van de toetreding verkend, waaronder de relaties met Turkije en de economische en juridische problemen van het land.
Etappe 11: Vola Kas, Griekenland – Dorpsleven en Gedachten over EU-lidmaatschap
https://www.youtube.com/embed/xaHYqoO3FTM
Onze reis bracht ons vervolgens naar het Griekse dorp Vola Kas, gelegen in de buurt van Turkije en Bulgarije. We hebben het leven in dit afgelegen dorp verkend, waar Europese normen en regels ver weg lijken. We hebben ook de toetreding van Griekenland tot de Europese Unie in 1981 besproken, waarbij we de successen en uitdagingen hebben belicht, en ons afgevraagd wat toekomstige uitbreiding voor Griekenland zou betekenen. Link naar de video
Etappe 12: Griekenland en Mensenrechten – Politiegeweld en Nationale Identiteit
https://www.youtube.com/embed/kfEnSG-u5V4
In Griekenland hebben we het gehad over mensenrechten, waarbij we ons vooral richtten op gevallen van politiegeweld tegen Albanese immigranten. We hebben de angst en terughoudendheid om aangifte te doen onderzocht, evenals de houding van de Griekse overheid tegenover minderheden. We hebben ook vragen gesteld over Grieks patriottisme, nationale identiteit, en hoe deze kwesties zich verhouden tot de Europese Unie. Link naar de video
Stap 13: Vola Kas, Griekenland – Economische ontwikkelingen en uitdagingen van Europese integratie
https://www.youtube.com/embed/PflS0xuheLU
We hebben de economische ontwikkelingen in het Griekse dorp Vola Kas onderzocht sinds de toetreding tot de Europese Unie. We hebben gekeken naar de voor- en nadelen, zoals fabriekssluitingen, stijgende werkloosheid, het openen van nieuwe werkbronnen, en de ontwikkeling van toerisme. We hebben ook de uitdagingen benadrukt die verband houden met het accepteren van Europese normen en de noodzaak om mee te spelen binnen de Unie. Link naar de video
Stap 14: Griekenland en zijn buren – Relaties met Bulgarije en Turkije
https://www.youtube.com/embed/uMfmvkoRj_U
Deze etappe van onze reis onderzocht de relaties van Griekenland met zijn onrustige buren, met name Bulgarije en Turkije, en hoe de integratie in de Europese Unie deze relaties heeft beïnvloed. We hebben de houdingen ten opzichte van immigratie, goedkope arbeidskrachten, en religieuze en politieke kwesties onderzocht. We hebben ook de complexe kwestie Cyprus aangekaart en hoe dit de relaties tussen Griekenland en Turkije beïnvloedt. Link naar de video
Stap 15: Conclusie – Reflecties over de uitbreiding van de EU en het Europese ideaal
https://www.youtube.com/embed/5sftqyS_uks
Onze laatste reportage bood een conclusie van onze observaties en reflecties over de “uitbreiding van de Europese Unie. We presenteerden de meningen en zorgen van ons team, waarbij we thema’s aansneden zoals de uniformisering van cultuur, het verlies van tradities, economische uitdagingen, en de noodzaak van een sociaal Europa. We benadrukten de tegenstelling tussen het respecteren van diversiteit en de noodzaak van gemeenschappelijke regels, en stelden de vraag van het” evenwicht tussen nationalisme en het Europese ideaal. Link naar de video
Conclusie
Twintig jaar zijn verstreken sinds deze vormende reis die mijn jeugd en die van mijn vrienden heeft gemarkeerd. We zijn door Hongarije, Bulgarije, Kroatië, Bosnië en Herzegovina, Servië en Griekenland gereisd. We hebben geleerd, zijn gegroeid en veranderd door deze ontmoetingen en ontdekkingen. De herinneringen aan deze reis blijven in mijn geheugen gegrift en blijven mijn begrip van Europa en de wereld beïnvloeden.
Vandaag, in 2023, denk ik terug aan al die jaren, aan die ervaringen, met diepe emotie. Ik ben sindsdien in al deze landen terug geweest, want ik ga vaak terug naar Griekenland naar Soula’s dorp. De grenzen zijn bijna allemaal open, de wegen zijn schoon en begaanbaar, er is Airbnb, bankpassen worden overal geaccepteerd, zelfs in de kleinste winkels. Het is niet meer dezelfde wereld.
Deze video’s en verhalen zijn meer dan alleen maar herinneringen; ze zijn een getuigenis van mijn jeugd, mijn nieuwsgierigheid en mijn verlangen om te verkennen en te begrijpen. Het zijn mijn herinneringen, en ze worden nu met jou gedeeld.
Deze reis, deze momenten, deze gezichten en deze plaatsen zijn een onuitwisbaar deel van wie ik vandaag ben. Ze zijn een herinnering aan het belang van openheid, empathie en ontdekking. Ze zijn een eerbetoon aan een veranderend Europa, aan een tijd waarin alles mogelijk leek, en aan een onvergetelijk menselijk avontuur.
Ik kijk terug met dankbaarheid en bewondering voor wat we hebben bereikt en voor de banden die we hebben gesmeed. Ik kijk vooruit met hoop en vastberadenheid, wetende dat de geleerde lessen en gesmede vriendschappen mijn pad zullen blijven leiden.
Deze woorden, deze beelden, deze geluiden zijn voor jou, voor ons, voor Europa, en voor een wereld die blijft evolueren, leren en verbinden. Ze zijn een oproep tot avontuur, verkenning en begrip. Ze zijn een herinnering dat de reis nooit stopt.
Het jaar 2000, een keerpunt. Dat jaar ontmoette ik de vrouw van mijn leven, Soula Boscoupsios. Geboren in België uit Griekse ouders, veroverde ze mijn hart in de schilderachtige straatjes van Mons, waar we allebei studeerden, zij architectuur en ik hedendaagse kunst.
Afkomstig uit het kleine dorpje Volakas, genesteld in de bergen van Noord-Griekenland, nam ze me daar mee naartoe in de zomer van 2001. We waren toen 20 en in mijn avontuurlijke geest ontstond een ietwat gek idee: ik zou in mijn eentje de berg gaan veroveren. De bestemming? Falacro, de hoogste top.
Op een ochtend, gewapend met mijn tent, wat eten, water en, op aanraden van de dorpelingen, een enorm Rambo-achtig mes – je weet maar nooit, hadden ze gezegd – ging ik op pad. Ondanks Soula’s protesten was de roep van het avontuur te sterk.
De weg naar de berg was verre van een makkie. Ik was amper het dorp uit of ik werd begroet door een gele slang met zwarte vlekken. Het beest had zich “opgericht op zijn pad, klaar om zijn territorium te verdedigen. Ik dacht even na en besloot toen, vastbesloten om niet zo snel terug te keren naar het dorp, mijn moed bij elkaar te rapen en door te lopen.
Onderweg kom ik herders tegen, wilde honden en herdershonden, wier uiterlijk verhalen vertelt van epische gevechten – littekens, ontbrekende oren. Uiteindelijk bereik ik de aanbevolen plek om te bivakkeren. Ik zet mijn tent op, maak een vuurtje, verslind een blikje met wat brood, terwijl ik geniet van de zon die ondergaat over deze wilde bergen.
Om 21 uur omringt de duisternis me. Ik ga mijn tent in en daar zit ik dan, alleen met mijn boek, de stilte van de berg en het mes binnen handbereik. In de verte hoor ik honden blaffen. Eerst een paar, dan een stuk of tien, dan wel twintig. Het leek alsof het geluid aanzwol en dichterbij kwam. En plotseling is het geluid daar, vlakbij.
De nacht vult zich met dat onheilspellende geluid, het geblaf van de honden wordt steeds intenser, en ik besef met een huivering van afschuw dat ze mijn kant op komen. De tent trilt mee met de echo van hun nadering, ik zit als versteend, het mes in mijn hand, klaar om uit te halen naar alles wat de tent durft aan te raken. De honden rennen langs beide kanten van de tent, de nacht vult zich met hun geblaf, het is een concert van hondse woede.
Ik ben er dan van overtuigd dat ze achter een wolf aan zitten. De avond ervoor had ik bij het terugkeren naar het dorp een wolvensilhouet gezien, en de dorpelingen hadden me verteld over hun aanwezigheid in de regio. Die nacht had ik het gevoel dat mijn tent het toneel was van een achtervolging tussen de roedel en zijn prooi.
Nadat de honden voorbij zijn, keert de rust langzaam terug en maakt plaats voor een nacht van angstaanjagende stilte. Daar zit ik dan, alleen, nog steeds met het mes in mijn hand, mijn hart bonkt als een gek. Die nacht heb ik amper een oog dichtgedaan.
De volgende ochtend, bij het krieken van de dag, hervat ik mijn tocht. Een littekenhond met een woest uiterlijk volgt me tijdens mijn wandeling, maar ik jaag hem weg bij mijn terugkeer zodat hij me niet naar het dorp volgt. Eenmaal terug vertel ik mijn avontuur. De dorpelingen hadden ’s nachts ook de honden gehoord en toen begrepen ze mijn verhaal. Ja, ik heb misschien een beetje om avontuur gevraagd, maar het zal me in ieder geval voor altijd bijblijven. Het was mijn inwijding in het wilde Griekenland, het Griekenland van de bergen bij Bulgarije.
En als ik het opnieuw zou moeten doen, zou ik het doen, want de beste verhalen zijn die welke je beleeft in het onverwachte, waar je de natuur trotseert, waar je jezelf vergeet om jezelf beter terug te vinden. En deze verhalen, eenmaal beleefd, staan voor altijd in ons gegrift.